Annelies Vermeulen, gelukkige moeder van drie kinderen, liefhebbende partner en gedreven coach.
Dit was niet altijd zo…mijn leven in een notendop…
1963, in dezelfde maand dat de wereld geschokt werd door de moord op J.F. Kennedy zag ik het levenslicht. Naar het schijnt een blije, goedlachse baby. 1967, ik was nauwelijks drie jaar en in ons gezin sloeg het noodlot toe. Mijn vader bezweek aan een toen ongeneeslijke ziekte. Het gelukkige, welvarende gezin bleef verweesd achter. Mijn moeder moest verder met zes opgroeiende kinderen. Maar… wij waren flinke kinderen en onze mama was een sterke vrouw, we zouden wel verder kunnen… Het verdriet bleef netjes binnenshuis. Op 22 jaar huwde ik met een man die sterk en zelfzeker in het leven stond. Ik voelde mij veilig, cijferde mij weg, verloor mijn ambities. Ik had een veilige job in het onderwijs als muziekdocente. Maar na 20 jaar liep mijn huwelijk spaak, ik bleef achter met twee pubers en een peuter. Deze mokerslag sloeg al mijn zekerheden en veiligheid weg.
Maar ik was sterk! Ik werd wakker en ontdekte dat ook mijn veilige job gebaseerd was op routine en sleur. Mijn ambities kwamen terug bovendrijven. Door mijn voorliefde voor muziekgeschiedenis schreef ik mij in aan de KU Leuven voor musicologie, mijn hart ging weer kloppen, ik haalde er veel energie uit. Mijn voltijdse opdracht in het onderwijs liep verder, ook de zorgen voor mijn gezin, de nachten werden alsmaar korter, ik was sterk! Ik hield vol…maar toen werd het zwart…Het licht ging uit, mijn levenslust verdween, de bron was opgedroogd. De rode draad van sterk zijn was gebroken, ik was de voeling met mezelf volledig kwijt.
La vie, ce n’est pas avoir et obtenir mais être et devenir.
Mirna Loy
Ik kreeg psychische hulp. Langzaamaan kwam het besef dat ik de auteur van mijn leven was en dat ik dit leven moest leven zoals ik het wilde. Ik verliet mijn veilige job in het onderwijs en richtte een praktijk op waar kleine kinderen kunnen musiceren en zich volledig kunnen ontplooien. Ik zag de meest in zichzelf gekeerde kinderen openbloeien. Ik wilde ook jongeren en volwassenen helpen.
Nu, na heel wat cursussen, lezingen, boekenwijsheid en vooral heel veel levenservaring voel ik mij er klaar voor. Nu is het mijn beurt om jou te helpen! Je verdient het!